http://1999.eclipsvakantie.nl/ vorige index volgende
Het is 8 augustus 1999. De dag van de Marienveldse combinerace. De bandleden van Jovink zonder hoogtevrees, zullen boven dit terrein uit een vliegtuig springen, om te proberen in de lucht muziek te maken.
Grappig idee, maar ik zal er niet bij zijn. Ik heb iets belangrijkers te doen; vakantie.

Via de website www.zonsverduistering.nl heb ik een paar gelijkgestemden getroffen. Vorige week zijn we eerst wat gaan drinken in Utrecht, en nu gaan we samen op vakantie.
Rond de middag komt de hele groep bij mij thuis aan. Van de groep uit gerekend, ben ik degene die het verste weg woont.
Aeldrik heeft zijn auto meegenomen. Een heerlijk ruime Volvo, waar je zonder problemen 5 personen en hun bagage in kwijt kunt. Wel is op de heenweg de vering leeggelopen.
[Bacharach en omgeving] Niet zo'n heel groot probleem. Rijdt de auto gewoon wat stugger. Bovendien kun je de vering gemakkelijk bijvullen met een compressor, en straks kan dat bij elke benzinepomp.

Zoals het hoort, krijgt iedereen wat te drinken. Ik gooi mijn bagage achterin de Volvo. We kunnen weg. Het schijnt heel dom te zijn dat we niks hebben besproken. Als je de kranten en het nieuws mag geloven, is alles overal volgeboekt. Pech gehad.
In een auto kun je ook slapen, en een tent kun je in de berm ook wel opzetten.
Bij 's Heerenberg steken we de grens over, om ter hoogte van Emmerich de snelweg te pakken, die ons tot voorbij het Ruhrgebiet brengt.

Via de E31 rijden we langs de Rijn, tot vlak bij Mainz. We verlaten de snelweg, en zoeken een camping in het serene plaatsje Bacharach. Hier zullen we een nacht blijven. Morgen gaan we wel verder.
Er is ruimte op de camping. We zetten twee tenten op, dat is genoeg om met z'n vijven te kunnen slapen, en gaan op zoek naar wat eten.
[De camping] Bacharach blijkt vol te zitten met restaurantjes. Wel opletten waar je gaat zitten; bij sommigen loopt de spoorbaan praktisch over het terras heen, net naast de oude stadsmuur. Zonder treinen prima plaatsten om te zitten.
We vinden een terrasje aan een smal straatje, en bestellen hier wat te eten, en natuurlijk een plaatselijk wijntje.
[Uitzicht over de Rijn vanaf de camping] Hoewel dit plaatje aan de Rijn ligt, die toch wel bekend staat om haar wijnen met ranjasmaak, krijgen we een heerlijk, verfrissend glaasje voorgezet. Niet te droog, niet te zoet. Deze wijn is voor herhaling vatbaar. Ook het eten is prima.

Na het eten lopen we weer naar de camping. Bijna iedereen wordt getrakteerd op een vallende ster, dus mag iedereen een wens doen.
Deze avond ontdekken we dat we eigenlijk weinig te wensen hebben. In de kampwinkel kopen we nog een flesje wijn, die we met z'n vijven leegdrinken, op de rivierbeding van de Rijn. Af en toe vaart er een boot langs, soms ook een zwaan. Paar waxinelichtjes erbij, voor de sfeer.
Rustiek Rijnwater onder een onbedorven sterrenhemel. Samen met volslagen onbekenden een fles wijn ledigen. Je hebt vast meer nodig in het leven, maar ik heb geen idee wat. Staafje wierrook?